سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳ |۲۴ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 26, 2024
بانوان حرم

حوزه/ کارشناس معارفی آستان مقدس بانوی کرامت با بیان اینکه آرامش و امنیت و مدیریت سختی‌ها در زندگی از ثمرات پذیرش ولایت الهی است، گفت: تا ولایت الهی در قلب و باطن انسان رسوخ نکند و مَحبت به اهل بیت (علیهم السلام) بر مدار پیروی از عقل نباشد انسان در زندگی هرگز به آرامش نخواهد رسید و حتی اگر به صورت شبانه روزی به تسبیح و ذکر خداوند مشغول باشد چون این ذکر و تسبیح ظاهری است موجب آرامش انسان نشده و انسان همواره مضطرب خواهد بود.

به گزارش خبرگزاری حوزه، خانم اخوت در رواق حضرت خدیجه سلام الله علیها آستان مقدس بانوی کرامت طی سخنانی در جمع بانوان، با بیان اینکه تمام مخلوقات در عالم هستی بر مدار حق خلق شده‌اند و هیچ خلقتی در عالم بیهوده و باطل نیست، اظهار داشت: خداوند در عالم تمام موجودات را بر اساس حق خلق کرده و حتی موجوداتی که به نظر ما شر هستند در این عالم براساس حق و اهداف متعالی خلق شده اند.

کارشناس معارفی آستان مقدس بانوی کرامت افزود: تمام نعمت‌هایی که خداوند در عالم قرار داده بر مدار حق چیده و قرار داده شده است و بالاترین و برترین نعمتی که خداوند در این عالم و کائنات قرار داده نعمت ولایت الهی است و ولایت الهی بر تمامی نعمات عالم کائنات سیطره دارد و هیچ نعمتی در عالم به مرتبه ولایت الهی نمی‌رسد.

وی تصریح کرد: نعمت ولایت، نعمتی است که با قوه ادراک انسان قابل تشخیص نیست و انتصاب انبیاء و ائمه معصوم به وسیله خداوند متعال انجام می‌شود و ولایت و انتصاب حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) به نبوت و امامت که در قرآن کریم به آن اشاره شده نیز ولایت و انتصابی بود که به وسیله خدای متعال صورت گرفت.

استاد حوزه علمیه خواهران ادامه داد: امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرمایند کسی که معصیت کار است، معصیت کار را دوست دارد و کسی که ظالم را دوست دارد خود ظالم است، کسی که انسان‌های عادل را خار کند جزء ظالمین است این در حالی است که تمام افرادی که خدای متعال برای ولایت در زمین انتخاب می‌کند ذره‌ای گرایش به ظلم و گناه ندارند و نه تنها نسل پیامبر صلی الله علیه و آله بلکه خود پیامبر صلی الله علیه وآله نیز انسان وارسته ای بودند و تمام رفتارشان الهی بود و بیان شده کسی به ولایت الهی رسیده و در مسیر ولایت الهی قرار می‌گیرد که ولایت انبیای الهی و امام معصوم را بپذیرد.

اخوت اظهار داشت: دلیل ولایت حضرت زینب و حضرت معصومه سلام الله علیهما و جایگاه و مرتبه برجسته‌ای که داشتند به این دلیل است که هیچ کدام از حوادث سخت و تلخ عصر و زمان این بزرگواران نتوانست آن‌ها را از ولایت امام معصوم منحرف و دور کند و حوادث و مشکلات زمانه نتوانست صبر آنها را در پذیرش ولایت ائمه معصوم از بین ببرد؛ چرا که مؤمن هیچگاه خواست و رضایت خداوند را مقدم بر سلیقه و خواست شخصی خود قرار نمی‌دهد و بر همه مقدرات شاکر است چون می‌داند خداوند به جز خیر برای انسان نمی‌خواهد.

وی افزود: چنین انسانی در برابر حق تسلیم بوده و تمام سختی‌ها برای چنین انسانی آسان می‌شود؛ زیرا تسلیم در برابر خواست خداوند موجب مدیریت انسان در سختی‌ها شده و این فرد چون همه چیز را خواست خدا می‌داند و خواست خدا را مقدم بر همه چیز قرار داده به همه چیز راضی است.

استاد جامعه الزهرا با اشاره به سرگذشت یک عالم و یک مرد بازاری در پذیرش نعمت ولایت الهی اظهار داشت: روزی عالمی بیمار شد و در اعتراض به خداوند عرضه داشت بار خدایا حال که فرزندان و نوه های شیرین به من عطا کرده‌ای و هنگامه به ثمر رسیدن این فرزندان و نوه ها رسیده من به بستر مرگ افتاده‌ام و این انصاف نیست در حالی که مرد بازاری با وجود اینکه به مدت سه سال به بیماری سختی مبتلا شده بود و حتی برای غذا دادن به او باید دهانش را به زور باز می‌کردند باز از حمد و شکر الهی غافل نشد و به جز حمد و شکر خدا بر زبان جاری نساخت؛ زیرا این بنده خواست و سلیقه خداوند را بر خواست و سلیقه خود مقدم می‌دانست در حالی که شخص عالم با وجود اینکه عالم بود سلیقه و خواست خود را بر خداوند مقدم می دانست.

اخوت ادامه داد: بنابراین اگر انسان باطناً به ولایت الهی معتقد باشد و با عقل مَحبت به اهل بیت (علیه‌السلام) را پذیرفته باشد تمام سختی‌ها و رنج‌ها بر او آسان شده و تسلیم امر خداوند می شود.

وی تصریح کرد: امام رضا (علیه‌السلام) در این زمینه می‌فرمایند آنچه که به انسان آرامش، صبر و امنیت می‌دهد این است که هدف انسان شناختن امر و دستور اهل بیت (علیه‌السلام) باشد و در راه امر اهل بیت علیه السلام قدم بردارد و اقدام کند.

کارشناس معارفی حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها یادآور شد: مَحبت به اهل بیت برای رسیدن به اهداف، مَحبت وسیله ای و میانی است و اینگونه از مَحبت نمی‌تواند انسان را به اهداف متعالیه برساند و این مَحبت انسان ر ا به آرامش نمی‌رساند؛ بنابراین اگر انسان با ذکر و نام اهل بیت الفت و انس قلبی نداشته باشد و مَحبت و ایمان در قلب و جان او نفوذ و رسوخ نکرده باشد؛ هرگز به آرامش نمی‌رسد و این ذکر و نام لفظی خواهد بود و انسان همواره مضطرب خواهد بود.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha